Friday, October 9, 2009

Svanis-faction*!!


Na afscheid te hebben genomen van mijn lieve gastfamilie reed ik dieper de bergen in richting Mestia en Usghuli. Verder dan Mestia waren ze met hun beton nog niet geraakt, maar dat deerde de overgetunede politiewagen, als in een Amerikaanse serie, niet. Ze hadden er blijkbaar lol in om mij die ochtend te volgen op de bergpas, en zo nu en dan hun speelgoedsirene banaal te laten loeien tegen de flanken van Mt Ushba en zijn grote broer Mt Shakra van meer dan 5000 meter. Kleine vervelende jongetjes die hun spel pas bij de top van de pas voor bekeken hielden. Op zich geen vuiltje aan de lucht, de politie wil maar al te graag buitenlandse toeristen helpen al was het maar voor hun tijd te doden. Zo hadden ze die ochtend Nicolas een Franse treinmachinist met zijn fiets in lift gegeven vanuit de andere veel steilere richting. Bij het uitladen had hij de essentiele vleugelmoer van zijn voorwiel in de oude Russische terreinwagen gelaten. Ik bewees hem een grote dienst het voor hem te halen in het politiebureel van Mestia, zo wisten de heren van mijn rit, en zetten koers in mijn richting.
In de avond bereikte ik langs een prachtige bergweg vol herfst Usghuli. De eeuwenoude plaats op een hoogte van 2200 meter is met zijn meer dan 20 verdedingstorens uit de vroege middeleeuwen niet zonder reden op de Unesco lijst van werelderfgoed geplaatst. Als koningen in een schaakspel, met paarden en koeien wel te verstaan, omringd door reuzen van bergen sta je meer dan schaakmat van deze bijzondere plaats. Via modderige koestraatjes langsheen schotelantennes (omdat ze toch ook tot hier de nog altijd aanhoudene Argentijnse soapserie zouden kunnen volgen...)kwam ik bij het hoogstgelegen huis aan bij Rolandi en Gouleizar, vrienden van onze betonmaker Gurami. Die dag hadden ze aardappelen gerooid van het land, de nagenoeg enige groente die op zulke hoogte kon gekweekt worden, samen met melk en vlees de enige ingredienten van hun bergmaal. Wanneer de zon werd geruild voor de maan kon je de winter hier al voelen, en was er van een tussenseizoen weinig sprake.
Van onder de wol keek uit over de torens,de bergen en een volle maan.





opweg naar Usghuli


Svantoren en toilet te Ushguli


In de schone plaats bij Rolandi en Gouleizar te Usghuli


Voorbij Usghuli

No comments:

Post a Comment